Zamknięte ośrodki, szpitale czy domy starości to świetne tło do kryminałów i thrillerów. W najnowszej książce @abinperc „Pożeracze ptaków” mamy właśnie taki ośrodek wychowawczy dla młodych dziewcząt.
Młode zdeprawowane dziewczyny pod okiem kadry pedagogów mają wyjść na przysłowiowych ludzi, ale jeśli poznacie kadrę nauczycielską, przekonacie się, że może być z tym ciężko. W ośrodku złe zachowanie próbuje wyplenić się nieludzkim traktowaniem. Musztra, kary cielesne oraz krzyk są tu na porządku dziennym. Gdy pewnego dnia do bram ośrodka zapuka dwóch mundurowych, brudy pracowników ujrzą światło dzienne i zrobi się o tym głośno.
Podobała mi się koncepcja książki. Autor pokazał, jak zło rodzi zło. Wszyscy bohaterowie na czele z Olimpią doświadczyli zła i sami byli jego sprawcami. Spirala okrucieństw nie miała końca. Losy bohaterów przeplatane są w czasie. Stopniowo dowiadujemy się, kto ich skrzywdził i jakie piętno to na nich odcisnęło. Wątek kryminalny przeplata się z psychologicznym aspektem ludzkiej natury. Przyznam się, że oba są bardzo nurtujące. Nie chcę zdradzać fabuły, dlatego nie piszę nic więcej o bohaterach książki, a jest ich sporo. Ich wzajemne stosunki i relacje tworzą całość tej mrocznej, przesiąkniętej okrucieństwem historii.
Do końca nie jestem pewna, jak potoczyły się losy niektórych bohaterów, szczególnie dyrektora. Niby na końcu wszystko jest napisane, ale pod skórą czuję, że może nie jest tak do końca. Może to taki specjalny zabieg autora, żeby czytelnik po lekturze myślał o całości. Jeśli tak, to się udało. Olimpia to zaradna kobieta, więc snuję domysły, że była zdolna do wszystkiego, aby odzyskać wolność.
Choć z początku myślałam, że książka nie przypadnie mi do gustu, to na końcu mogę ją polecić wszystkim miłośnikom thrillerów. Spodobało mi się, jak autor umiejętnie żonglował czasem, bohaterami i przestrzenią, tworząc wciągającą opowieść z kilku kłębków spaskudniałych relacji międzyludzkich. Polecam.
Dodaj komentarz